Όλη η αλήθεια για το βουλγαρικό χωριό

• Η αλήθεια για το βουλγαρικό χωριό

Περπατήστε κατά τη συνήθη μάλλον φτωχή βουλγαρικό χωριό, που βρίσκεται μακριά από τη θάλασσα και από τα κύρια τουριστικά αξιοθέατα. Είναι απίθανο ότι αυτό το χωριό προσελκύει όλο και τουρίστες ή όσους επιθυμούν να μεταναστεύσουν στη Βουλγαρία. Οι περισσότεροι άνθρωποι προτιμούν να αγοράσουν σπίτια και να εγκατασταθούν κοντά στην ακτή, που είναι φυσικό. Μικρά χωριά κοντά στη θάλασσα και όχι μακριά από τις μεγάλες πόλεις φαίνονται πολύ τακτοποιών και πιο ελκυστική. Παρά το γεγονός ότι οι αλλοδαποί ζουν εδώ - πριν από δέκα χρόνια, τα δύο σπίτια που αγοράζονται Βρετανοί και πολύ κακό συναίσθημα για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα να έχει τον έλεγχο. Σύμφωνα με τον πληθυσμό - πριν από 25 χρόνια στο παλιό χωριό (τα λεγόμενα χωριό) πληθυσμό 1.800 ανθρώπων, τώρα - μόλις 700. Πολλές άδειων σπιτιών, το ακριβές ποσοστό δεν θα το όνομα, αλλά ο αριθμός ποικίλλει zabroshek 150-180. Παλιά οι άνθρωποι πηγαίνουν, αλλά οι νέοι πήγαν σε μεγάλες πόλεις ή στο εξωτερικό, το έργο δεν ήταν αρκετό. Αν και μερικοί τέθηκε με επιτυχία στις τρέχουσες πραγματικότητες και να κάνει καλά χρήματα.

Εύκολη αποκήρυξη - δεν μιλάμε για το σύνολο της Βουλγαρίας, αλλά μόνο τοποθεσία. Ξέρω πολλά όμορφα περιποιημένα χωριά, όπου λαμβάνει χώρα η εντυπωσιακά ακόμη και αύξηση του πληθυσμού, διότι το θλιβερό γεγονός είναι προφανές ότι κατά τα τελευταία 20 χρόνια πληθυσμός της Βουλγαρίας μειώθηκε κατά 2 εκατομμύρια άνθρωποι. Αυτή είναι μια καταστροφική εικόνα. Η ένταξη στην ΕΕ και τη μαζική έξοδο του πληθυσμού εξακολουθεί στη δεκαετία του '90 για να εργαστούν στη Δυτική Ευρώπη κυριολεκτικά κατέστρεψε ολόκληρες περιοχές της χώρας, ιδιαίτερα σε Dobrogea (βορειοανατολική Βουλγαρία). Κοντά Σόφια, κοντά στις πόλεις παραθαλάσσιο θέρετρο του Μπουργκάς και της Βάρνας και χωριά, ειδικά λίγο μακριά από τις τουριστικές διαδρομές φαίνονται πολύ καλά. Λένε γι 'αυτούς στην τηλεόραση και πωλούν σπίτια στους δικτυακούς τόπους των ακινήτων. Και στο χωριό, το οποίο, η κατάσταση απέχει πολύ από το ιδανικό. Αλλά στην πραγματικότητα, να είναι αντικειμενική, η διαδικασία της μετανάστευσης από την ύπαιθρο (αν και όχι τόσο ισχυρή) ξεκίνησε πολύ καιρό πριν, στη δεκαετία του '50 του 20ου αιώνα, όταν η βιομηχανία άρχισε να αναπτύσσεται και στις πόλεις απαιτούμενο ανθρώπινο δυναμικό. Το 1990, οι συλλογικές ιδιοκτήτες γεωργική γη και οι κληρονόμοι τους, έχουν λάβει τα υπάρχοντά τους πίσω, αλλά οι περισσότεροι προτιμούν να μείνουν στην πόλη για να πουλήσουν τη γη για το φθηνό ή δίνει προς ενοικίαση επιχειρηματική τους αγρότες.

Ένα από τα πολλά εγκαταλελειμμένα σπίτια. Οι ιδιοκτήτες εδώ είναι απίθανο να επιστρέψει, εγκαταστάθηκαν στη Σόφια.

Ωραίο σπίτι. Ο ιδιοκτήτης χτίζει μια ποιοτικά επισκευαστεί το σπίτι του και κερδίζει ένα ζωντανό επισκευές. Αυτός ο άνθρωπος έχει πολλή δουλειά - που εργάζονται σε ξένες χώρες Βουλγαρία προωθείται στα σπίτι μεγάλα χρηματικά ποσά και να εξοπλίσει τα σπίτια τους.

Ο πρώην κτίριο διοίκησης του εργοστασίου, που παράγει σετ ανταλλακτικών για γεωργικά μηχανήματα. Στην καλύτερη των περιπτώσεων εδώ λειτούργησε μόλις πάνω από 1.000 άτομα.

Το εργοστάσιο τελικά έκλεισε στα τέλη της δεκαετίας του '90, είναι πλέον στο έδαφος, υπάρχουν πολλά μικρά ιδιωτικά εργαστήρια.

Πρατήριο καυσίμων εξακολουθεί να εργάζεται μερικά χρόνια πριν.

Μετά τον έλεγχο της βιομηχανικής μέρος κάθισε με τα πόδια επάνω.

Αυτή η οδός πήρε το όνομά του από το όνομα του στρατάρχη της Σοβιετικής Ένωσης Fyodor Tolbukhin.

Το ασυνήθιστο γραμματοκιβώτιο.

Η πικρή εικόνα ενός εγκαταλελειμμένου cafe σε ένα τοπικό πάρκο.

Είναι επίσης παιδική χαρά λυπηρό για παιδιά με τσουλήθρα και πραγματικά σπάσει ένα σωρό σκουπίδια γύρω. Οι τοπικές αρχές δεν έχουν καμία επιθυμία να αλλάξει τίποτα, και οι υπόλοιποι κάτοικοι φαίνονται ικανοποιημένοι με αυτή την κατάσταση. Φαίνεται να είναι ένα μέσο για τη βελτίωση ξεχώρισαν, αλλά αυτή τη στιγμή τα πάντα είναι λυπηρό.

Το κτίριο της πρώην γεωργική υπηρεσία. Τώρα υπάρχουν τέσσερα μικρά καταστήματα, καφενεία και ένα ταχυδρομείο. Από αυτή την άποψη, δεν είναι τόσο κακό, ξέρω το χωριό, 15 χιλιόμετρα μακριά, όπου μια φορά την εβδομάδα έρχεται ένα αυτοκίνητο με το φαγητό. Το λεωφορείο πηγαίνει επίσης εκεί μία φορά την εβδομάδα.

Όμως, το σχολείο είναι κλειστό. Λίγα λεωφορείο μαθητές μεταφέρει σε μια κοντινή πόλη για 10 χιλιόμετρα.

Κοντά στο σχολείο είναι μια άλλη επιχείρηση-zabroshka (ενημέρωση - αυτό είναι ένα αθλητικό συγκρότημα, πρώην ...)

Οι δημόσιες μεταφορές αντιπροσωπεύεται από το λεωφορείο τρεις φορές την ημέρα.

Το πιο όμορφο κτίριο στο χωριό, το οποίο στεγάζει τη διοίκηση, βιβλιοθήκη, κλαμπ και αρκετές ομάδες χόμπι.

Ως αποτέλεσμα, πω τα εξής. Κατά την άποψή μου, το δυναμικό από αυτά τα μέρη υπάρχουν γύρω είναι πραγματικά όμορφο, δίπλα στο Δούναβη Ρούσε 50 χλμ και από εκεί προς το αεροδρόμιο του Βουκουρεστίου στο χέρι. Για να φτάσετε στη θάλασσα μακριά, περίπου 3 ώρες, αλλά και για τον αγροτικό τουρισμό ή παρόμοιου τύπου της ξεκούραστες διακοπές κατάλληλο μέρος. Φαίνεται ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει αναπτύξει ένα πρόγραμμα του αγροτικού τουρισμού, και επιστρέφει το 80% των χρημάτων που επενδύονται. Λεπτομερής χάρτης των θέσεων που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής αυτού του προγράμματος. Ωστόσο, μου φαίνεται ότι αυτό το πρόγραμμα είναι πολύ γραφειοκρατία και η ανάγκη να επενδύσει ένα αξιοπρεπές ποσό των προσωπικών κεφαλαίων σε εταιρείες σχεδιασμού, και μόνο τότε, αν όλα είναι εντάξει με, οι πληρωμές θα ξεκινήσει και η τεκμηρίωση του έργου θα γίνονται δεκτές. Επιπλέον, αυτό από μόνο του δεν είναι αρκετό για μη μαζικού τουρισμού. θα οργανώσει εκεί ένα ή δύο middling παραγωγής, αλλά δεν υπάρχει σκόπιμη πολιτική της κυβέρνησης να στηρίξει το χωριό δεν μπορεί να κάνει. Ως εκ τούτου, η εικόνα σήμερα είναι μακριά από το μπροστινό, φωτεινό και πολύχρωμο.