Κανόνες της Ζωής Μάγια Πλισέτσκαγια

• Κανόνες της Ζωής Μάγια Πλισέτσκαγια

Ο σκοπός της ζωής μου πάντα ήταν ο χορός. Και αυτό έχει επιτευχθεί.

Έχω πάντα τεμπέλης. Αν ήταν δυνατόν να κάνει ένα συνδυασμό από ένα χρόνο, έκανα μια φορά, αλλά όχι δέκα. Fuete δεν το καταφέρνουν πάντα, μερικές φορές αριστερά, μερικές φορές όχι. Λοιπόν, τι! Και ακόμη και τώρα νομίζω ότι εξαιτίας της τεμπελιάς τους, θα συνεχιστούν.

Ο παππούς μου ήταν ένας οδοντίατρος, ζούσαμε σε Sretenka. Εκεί γεννήθηκα.

Λόγω του γεγονότος ότι γεννήθηκα σε ρωσικό έδαφος, θα υπολογίζεται η ζωή μου την εποχή της «βασιλείας» των ηγετών μας. Δεν είναι ένας από τους συναδέλφους μου από τη Φινλανδία και τη Γαλλία δεν θα σκεφτώ ανάλογα στάδια της βιογραφίας του, εξ ονόματος του Προέδρου ή πρωθυπουργός.

Έχω από την παιδική ηλικία σε αντίθεση με τον απατεώνα. Μου υποστεί ζημιά το δάσος κόκκινο πανί.

Η μητέρα μου ήταν μια ηθοποιός και πρωταγωνίστησε σε τουλάχιστον δέκα ταινίες. Ταινίες που δεν ήταν τότε ακόμα ήχου. Έπαιξε τους Ουζμπέκους, αλλά πάντα στην Ασία ήταν συνεχή τραγωδία. Έπαιξε τον λεπρό, όπου ποδοπατούνται ένα άλογο. Οποιαδήποτε άλλη ταινία όπου κάηκαν ζωντανοί σε ένα συγκεκριμένο σπίτι. Πραγματικότητα, θα ήθελα απλώς obrydalas, αν και καθόταν δίπλα μου στο θέατρο, που πραγματοποιήθηκε το χέρι μου και είπε: «Είμαι εδώ, είμαι μαζί σου», και εξακολουθώ να ήταν θυμωμένος ότι δεν μου επιτρέπει να κλαίει.

Ο πατέρας μου ήταν πρόξενος στο Σβάλμπαρντ, για δύο χρόνια έζησα εκεί. Υπάρχουν, ξέρετε, δεν ήταν σε μια ταινία, όχι μέχρι τότε. Στη συνέχεια ήρθε η φοβερή χρόνια, όταν συνελήφθη, πυροβόλησε, η μητέρα του ήρθε στο Γκούλαγκ. Έτσι, ότι η παιδική ηλικία δεν ήταν πολύ διασκεδαστικό.

Ο πατέρας μου πίστευε ότι οι ανθρώπινες σχέσεις στο νέο σύστημα υπό κατασκευή θα είναι πιο δίκαιη κοινωνία σε σχέση με τους προηγούμενους αιώνες. Όμως, οι δεκαετίες περνούν, και το σύστημα των ανθρωπίνων σχέσεων προς το καλύτερο δεν αλλάζει. ΗΠΑ Με Shchedrin (Ροδίων Shchedrin, συνθέτης, σύζυγος Μάγια Πλισέτσκαγια του -. Esquire) εισήγαγε Lilya Μπρικ, ο οποίος λάτρευε γνωριμία.

Μόλις είπα GLORY Ροστροπόβιτς ότι Ροδίων μου έδωσε την «κυρία με το σκυλί». Ο ίδιος λέει: «αγαλματίδιο», λέω, «Όχι, το μπαλέτο!»

Νοικιάσαμε ένα διαμέρισμα. Αυτό, όπως και το παλιό ρητό, επιπλωμένο δωμάτιο. Δεν βρίσκω χαρά σε αυτή την παρέλαση. Θεωρώ αυτή την ανησυχία. Εάν έχετε ένα σπίτι, είναι απαραίτητο να αφαιρέσετε, να περιέχει. Βοήθεια! Καθώς και ένα ξενοδοχείο - είμαι άνετα.

Υπάρχουν, των δημιουργικών ανθρώπων, ακόμη και κοντά, όπως ο φθόνος ο ένας τον άλλο. Με Shchedrin αυτό δεν μπορεί να είναι. Είναι ένας οπαδός μου ως ένα.

Αν είχαμε ακόμα και ένα παιδί, θα είχαμε μια διαφορετική ζωή. Θα νοιαζόταν μόνο γι 'αυτόν, σκέφτηκε μόνο γι' αυτόν, θα έχουν ζήσει μόνο γι 'αυτόν. Και ήμουν σε μια τέτοια θυσία δεν ήταν έτοιμη. Τοκετός - τουλάχιστον μία αναπάντητη χρόνια καριέρας. Δεν ήμουν σίγουρος ότι χαλάσει το σχήμα και έχασε από ένα χρόνο, θα μπορούσε να επιστρέψει στη σκηνή. Ο κίνδυνος ήταν τεράστια. Και εγώ δεν τολμούσα.

ΕΠΙΔΡΑΣΗ Νουρέγιεφ μπαλέτο ΤΕΡΑΣΤΙΟ. Αλλά σήμερα, δεν θα είχε προβεί σε μια τέτοια σάλο. Σήμερα, πολλοί έτσι χορό.

Έχω την εντύπωση, όχι για τίποτα ότι υπάρχει η αντίληψη ότι, αν μια γκαλερί τέχνης για να φέρει την άγρια, θα οδηγούν σε ένα αριστούργημα.

Όταν βλέπω ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ γυμνά όπως syakih στη σκηνή, είμαι ευτυχής και τρίβουν τα χέρια τους: εκεί που τρώτε! Έχουμε κατά κάποιο τρόπο δεν επιτρέπεται! Μετά από όλα, αποδείχθηκε ότι οι κομμουνιστές στις γούνες από τα παιδιά τους.

Ηλιθιότητα σοβιετική εξουσία δεν ήταν γνωστή στο εξωτερικό. Έχουμε ακόμη χόρεψε στο μπαλέτο μόνο αισιοδοξία. Νίκησαν το κακό ιδιοφυΐα.

ΑΝ ΕΙΜΑΙ αγωγού ρωτήθηκε για το ρυθμό, πάντα έλεγα: το παιχνίδι όπως είναι γραμμένο στη βαθμολογία του συνθέτη. «Και αν κάποιος από τους σολίστες δεν έχουν χρόνο;» - «Τότε αφήστε τον να πάει στο σπίτι.» ΓΟΝΑΤΟ ΠΟΝΑΕΙ ΠΑΝΤΑ, LIFE. Νομίζω ότι έχει σχεδόν κανένας τραυματισμός δεν περνούν. Οι αθλητές είναι το ίδιο, ακόμη χειρότερα. Θα lame καμπύλες. Επειδή σωματικής βίας.

Έφαγα πάντα πολύ και η διατροφή δεν είναι σεβαστές. Και το βάρος μου είναι λίγο περισσότερα από όσα χρειάζονται.

Ψωμί και βούτυρο - το καλύτερο πράγμα που οι άνθρωποι επινόησαν.

Δεν υπάρχει άνθρωπος που δεν θα μου πει όταν με βλέπει για πρώτη φορά: «Ω, σκέφτηκα ότι θα ήταν υψηλό» Έχω 165 εκατοστά, το μέσο ύψος, κανονικό.

Οι άνθρωποι αγαπούν ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΤΕ συμπάσχουν. Μπορείτε να στη σκηνή για να κάνει πολλά τεχνικά θαυμάσια, τέλεια κόλπα, και το κοινό πήγε στο σπίτι, είχε δείπνο - και ξεχασμένο.

Πάντα μόλις χόρεψαν για το κοινό. Μετά από να αποσυρθεί από το στάδιο χόρεψε μία φορά. Τι είναι αυτό, ένας χορός για τον εαυτό μου στο κεφάλι μου δεν ήρθε.

Δεν βλέπω μεγάλη ηλικία, ρυτίδες BEAUTY. Κάνω παλιά οι άνθρωποι δεν πραγματικά θαυμάζω. Και molodyaschiysya γέρος ή γριά - είναι γενικά αστείο.

Το κοινό μπορεί να δει πάντα μου με ανοιχτή καρδιά. Ίσως γι 'αυτό ζω τόσο καιρό.

Δεν είμαι μόνο τους εχθρούς σας και δεν πρόκειται να το κάνουμε. Για ποιο λόγο; Για να μπορώ να τους συγχωρήσω, προσεύχονται πείτε; Οι άνθρωποι δεν αλλάζουν, είναι βαθιά πεποίθησή μου. Και αφήστε τους να γνωρίζουν, δεν έχω ξεχάσει και τίποτα δεν συγχωρείται.

Πιο δύσκολο να αλλάξει από τα μαλλιά για να άρει τον εαυτό τους.

Πεθάνω, αλλά CARMEN - ΟΧΙ.