Ταξίδι μέσα από εγκαταλελειμμένα κάστρα στη Γαλλία

• τα εγκαταλελειμμένα κάστρα της Γαλλίας Travel

05.00 π.μ., το ξυπνητήρι και η ανατολή του ηλίου στον ορίζοντα. Ξυπνάτε σε ένα μικρό νοικιασμένο γραφομηχανή κάπου στο νότο της Γαλλίας, κοντά στον καταρράκτη, η οποία ήταν απίθανο να ανταγωνιστεί ποτέ με καταρράκτες, έριξα στις δικές μου σκέψεις σχετικά με τη συνέχιση του ύπνου και να επικεντρωθεί πλήρως μέχρι σήμερα, η οποία επρόκειτο να τεθεί στην ιστορία της σχετικά μικρής μου τη ζωή. Και αυτή την ημέρα είχα να επισκεφθούν τρία από τα γαλλικά εγκατέλειψαν το κάστρο, του οποίου η ευημερούσα ημέρες έχουν περάσει προ πολλού. Η ιστορία του υλικού και συνειδητοποίησα αυτό όταν βυθιστεί στον κόσμο της αστικής exploration- σπουδάζουν μια ξένη χώρα είναι ενδιαφέρουσα, αλλά το πιο ενδιαφέρον να ξεφυλλίσει ξεχασμένα σελίδες του παρελθόντος. Σταδιακά, το αντικείμενο με το αντικείμενο, ο κόσμος έχει γίνει όλο και περισσότερο εγκαταλείπονται ανοίγει τις πόρτες του για να μου δώσει μια καταπληκτική ευκαιρία να είναι σε διάσταση, όπου ένα τέτοιο πράγμα όπως το χρόνο, είναι εντελώς απούσα. Υπάρχουν στιγμές που είναι, κατ 'αρχήν, να με κάποιο τρόπο να δικαιολογήσει τη ζωή μου. Έτσι, ήρθε η ώρα να μου πεις για αυτή την υπέροχη μέρα. Το επίκεντρο αυτή τη φορά θα γίνει στο κείμενο.

Υ.Γ. Ζητώ συγγνώμη για την μακρά απουσία, δυστυχώς, σε σχέση με την εργασία δεν υπάρχει αρκετός χρόνος για την επεξεργασία φωτογραφιών και τη δημοσίευσή τους, αλλά θα πρέπει να διορθωθεί, εξακολουθώ να έχω κάτι να δείξει :)

1. Το πρωί άρχισε να ψιχαλίζει ψιλόβροχο που, σε γενικές γραμμές, ήταν μόνο για σήμερα χέρι, δεδομένης της ατμόσφαιρας του. Πρώτη στην ημερήσια διάταξη ήταν το κάστρο Lumiere - ακόμα και τη νύχτα, όταν πήγα στα μικρά φώτα της πόλης επέστησε άδειο κόγχες των ματιών τους από τα παράθυρα και περιέγραψε το περίγραμμα ενός γίγαντα ύπνου. Μου αρέσει να επισκεφθείτε το εγκαταλελειμμένο χώρο νωρίς το πρωί - έτσι η ευκαιρία να συναντηθούν με άλλους λάτρεις ξεχάσει είναι ελάχιστο, και μπορεί να είναι μόνο για να απολαύσετε την ατμόσφαιρα του τόπου ότι ο καθένας έχει το δικό του. Κατεβαίνοντας από ένα μάλλον απότομο λόφο, βρέθηκα στο κτίριο, το οποίο επίσης ατονήσει κρυμμένο από τα ανθρώπινα μάτια παλιά Citroen

2. Επίσης, σε αυτό το post, αποφάσισα να πειραματιστώ λίγο με το HDR. Όλοι οι ευρωπαίοι ομόλογοί εδώ και καιρό ασκηθεί αυτό το στυλ όταν φωτογραφίζετε εγκαταλελειμμένα μέρη. Χωρίς να ισχυρίζεται ότι είναι η τελειότητα της φωτογραφίας, θα φύγω μόνο αυτό εδώ:

3. Δεν εξεπλάγην όταν είδα ότι όλες οι πόρτες είναι επιβιβάστηκαν σφιχτά. Χρησιμοποιώντας ελάχιστη ακροβατικές ικανότητες σε μια πλούσια διακοσμημένη στόκος που dolez με το σπασμένο παράθυρο και ήταν μέσα. Βροχή drumming στα παράθυρα των επιζώντων, δημιουργώντας την κατάλληλη ατμόσφαιρα αυτή την επίσκεψη και κινείται με το παρελθόν. Περίεργα, πόνος, οδυνηρή αίσθηση του κενού και της παροδικότητας όλων των γήινα πράγματα εγκαταστάθηκαν στην καρδιά μου όταν βρήκα τον εαυτό μου σε αυτόν τον τόπο και την αφή τα πράγματα πηγαίνουν πολύ στη λήθη ανθρώπους όπως την ανάγνωση μια θλιβερή και τραγική ιστορία .. Αλλά ήταν γι 'αυτό ήρθα εδώ, για να αγγίξει με την ιστορία και να περάσει μέσα από την καρδιά και την ψυχή του. Ήμουν χαιρετίστηκε από μια άδεια αίθουσα με κόκκινο χαλί. Προηγουμένως, υπήρχε ένας καθρέφτης, αλλά υπάρχουν ηλίθιοι παντού - κάποιος έσπασε, και τώρα οι διαφημίσεις κρέμονται γύρω από το κάστρο, επικολληθεί εθελοντές με ένα κοινό μήνυμα «παρακαλώ μην vandalte εδώ»

4. Μερικά από τα ζωγραφισμένα παράθυρα διατηρούνται ακόμα, και μπορώ μόνο να φανταστώ πόσο καιρό θα παραμείνει ανέπαφη. Φυσικά, κάθε φορά που επισκέπτεστε ένα μέρος υπάρχει ένα ρητορικό ερώτημα, πώς αυτό θα μπορούσε να ρίξει;

5. Η με ρωτήσεις δεν είναι τρομερά περιπλανηθεί αν τέτοιους χώρους μόνο. Η απάντηση είναι - δεν είναι καθόλου. Συχνά είναι η πιο μόνη μου κορεστεί η θέση των δεδομένων, όταν δεν αποσπούν την προσοχή από εξωγενείς θορύβους το κλικ της παραθυρόφυλλα και άλλους θορύβους. Κάθισα στο πάτωμα, συμπεριλαμβανομένων ατμοσφαιρική μουσική και μόνο σιωπηλά βλέποντας αυτή την ομορφιά. Μέσω κείμενο είναι αδύνατο να περάσει έστω και ένα εκατοστό μέρος αυτού που ένιωσα, αλλά πιστέψτε με - αυτές τις στιγμές πολύ ατμοσφαιρική

6. Μου αρέσει να επεξεργαστείτε τις φωτογραφίες σας με μεγάλη καθυστέρηση, όταν τέτοιες στιγμές έχουν μετατραπεί σε αναμνήσεις. Αυτό καθιστά σαφές το πόσο ήμουν γαντζώθηκε ή ο τόπος αυτός, ο ένας τον άλλο χρόνο ή. Μερικές φορές θέλετε να ξαναζήσετε αυτά τα γεγονότα .. Μου λείπει αυτές τις φορές

7. άρχισε να ερημικό μέρος, έχασα ένα αρκετά μεγάλο μέρος του κοινού τους. Οι άνθρωποι δεν έχουν ένα εντυπωσιακό και επικίνδυνο πλάνα, φαίνεται εγκατέλειψε τους βαρετό και χωρίς ενδιαφέρον. Καθώς μεγαλώνουν θα χρειάζεται πλέον τη συνεχή ανάπτυξη της αδρεναλίνης και βρήκε κάτι άλλο να κάνει για την ψυχή και συνειδητοποίησα ότι πάει για το κοινό σας και να κάνετε επικίνδυνο σουτ αλλά επειδή έτσι θέλει να την κοινωνία, δεν θέλω να, επειδή έχασε το ενδιαφέρον σε αυτό το επάγγελμα. Κάθε περίπτωση πρέπει να αντιμετωπίζεται με αγάπη, αλλιώς θα πόζες με στόχο την εμπορική κανάλι, και η «ψυχή» των ιστοριών τους κάπου εξατμιστεί. Έχω παρατηρήσει πως πολλοί άνθρωποι στην επιδίωξη της δόξας χάνουν τη βασική ιδέα μιας τέτοιας πάθος, και εγγυάται ήδη την απώλεια του 90% των συνολικών εμφανίσεων. Προτεραιότητα, θα παραμείνει πιστή στις πάθος του - το ένα στράφηκε σε μια άλλη, πιο λογική και ώριμη.

9. Η κύρια είσοδος είναι διακοσμημένο με ένα πολύ κομψό και εκλεπτυσμένο, το ορατό χέρι του επαγγελματίες αρχιτέκτονες. Εάν νωρίτερα εδώ αουτσάιντερ θα μπορούσε να πάρει με μεγάλη δυσκολία, τώρα το μόνο που χρειάζεται είναι απλά να γνωρίζουμε τις συντεταγμένες και να πιάσει τη στιγμή - η «διάρκεια ζωής» των πολλών zabroshek περιορίζεται για πολλούς λόγους: 1) το κτίριο μπορεί να μεταφέρει, 2) κτίριο μπορεί να αρχίσει να αποκαταστήσει, 3) κτίριο μπορεί να αρχίσει να προστατεύσει και ούτω καθεξής. δ.

10. Πλαστά βαμμένο πλέγμα μου μεταφέρει στον κόσμο της πολυτέλειας παρακμής. Σταματήστε μια στιγμή, είσαι όμορφη!

11. Έτσι, στην κλειδαριά Ι περάσει περισσότερο από 2 ώρες και όχι σε μια βιασύνη. Με το βαθμό της απόκτησης εμφανίσεων για αυτές τις 2:00 Εγώ πάντως αθώωσε τον εαυτό του το ένα τέταρτο του ενός έτους από την καθημερινή ζωή. Έχοντας λάβει την τελευταία φορά που μια όμορφη αίθουσα του κάστρου, άρχισα πέπλο. Ξεπετάγεται έξω, βρήκα ένα χαριτωμένο γαλλική πόλη το πρωί ήλιο. άνετο :)

12. Αυτό είναι το πώς το κάστρο φαίνεται από το εξωτερικό. Οικογένεια ger έχει από καιρό που καλύπτεται με σκουριά, και ο κήπος έχει από καιρό κατάφυτη με κισσό και τριβόλους. Με ανείπωτη θλίψη πήγα.

13. Το επόμενο κάστρο Schato du Karnel, ήταν στο σύνταξης για τους ηλικιωμένους. Κάστρο ενεργά να αποκατασταθεί, και είναι πιθανό ότι ήδη άρχισε να λειτουργεί. Κατά την προσέγγιση στο κάστρο μου έγινε δεκτή από τη φρουρά του λυπημένος του - λιοντάρι γλυπτική. Ένα έχω ιδιαίτερα βυθιστεί στην ψυχή. Αυτό συμβολίζει απόλυτα την όμορφη λέξη αποσύνθεση-διάσπαση, καταστροφή, ερήμωση. Αλλά αυτό το λιοντάρι povezlo- πέρασε μια περίοδο εγκατάλειψης, και πολύ σύντομα θα δούμε στο κάστρο του για τα σημάδια της ζωής. Στο ίδιο το κάστρο μέσα στο κενό και πολύ σκοτεινό όλα τα παράθυρα επιβιβάστηκαν μέχρι

14. μεγαλείο και πεδίο εφαρμογής

15. Στο κατώφλι της εργασίας των εργαζομένων που δεν δίνουν προσοχή στο γεγονός ότι περιφέρονται γύρω από την προστατευόμενη περιοχή. Παρακάμπτοντας την κλειδαριά στην περίμετρο, Έτρεξα στο, το τελευταίο κλειδαριά.

16. Αλλά αυτό το κάστρο, «Κάστρο μαϊμού» δεν είναι συνδεδεμένη μια πολύ ωραία ιστορία. Σταθμευμένα κοντά στην εκκλησία, αποφάσισα να κόψει το δρόμο προς το κάστρο μέσα από ένα μικρό δάσος, το οποίο, όπως αποδείχθηκε, αισχρά κατάφυτη με αγκάθια. 20 λεπτά, μόλις και μετά βίας το σπάσιμο μέσα από συστάδες και κάθε δεύτερη κερδίζοντας δυσάρεστες γρατσουνιές, δεν ήθελα να υποχωρήσουν στην κορυφή του κάστρου ήταν ορατό, και φαινόταν ότι ο στόχος είναι πολύ κοντά .. Σίγουρα όχι, πρόκειται περισσότερο, συνειδητοποίησα ότι το μονοπάτι της ξυλοδαρμό μονοπάτι ανεπανόρθωτη απώλεια, και μετά από αυτό δεν είχα περάσει. Η επιλογή εκλεκτών προσβλητικές λέξεις, πήγα πίσω, και όταν βγήκα από αυτή την παγίδα, θυμωμένα παρατήρησε ότι δεν ήταν ένα ζωντανό χώρο, περισσότερο από αυτό, μου έσπασε σε τρία σημεία τζιν του. Matjuki κυρίως για τον εαυτό μου, πήγα στην παράκαμψη, και σύντομα είδα ότι για να φτάσουμε εδώ μπορεί να είναι πολύ πιο απλή, με αγροτικό δρόμο

17. Στο εσωτερικό δεν ήταν τόσο ενδιαφέρον, όπως το Chateau Lumière, αλλά όλοι το ίδιο ατμοσφαιρικό. Στην κεντρική αίθουσα ως εκ θαύματος επέζησε (αν και όχι εντελώς) καθρέφτη. Βλέποντας την αντανάκλαση στον εαυτό του ένα σπασμένο καθρέφτη στο κεφάλι έχουμε όλα τα είδη των συμβολικών και ειρωνικό σκέψεις

18. Το βασικό πλεονέκτημα αυτού του site είναι όμορφη σκάλα. Αξιοθέατα σε αυτό το άκρο)))

Αυτό άφησε μονάδα flash μου με τα κάστρα της Γαλλίας. Κάθε μέρα στην Ευρώπη, υπάρχουν όλο και περισσότερες zayuroshennyh μέρη, και, δυστυχώς, δεν είναι πάντα δυνατό να γνωρίζουμε τις συντεταγμένες μιας πραγματικά δροσερό μέρος. Πιο επιθετική απ 'όλα είναι ότι κάποιοι από αυτούς μπορεί να «κολλήσει» μόλις ένα μήνα ή δύο, για τους Ευρωπαίους η βασική έκδοση του Σαββατοκύριακου, πάρτε το αυτοκίνητο και να κάνει έναν έλεγχο για τα εγκαταλελειμμένα μέρη. Αυτό το είδος της ζωής είμαι πολύ εντυπωσιασμένος. Ωστόσο, ζω στη Μόσχα, είναι, φυσικά, να οργανώσει συχνά δεν μπορεί, ως εκ τούτου, κάθε ταξίδι διαρκεί μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου.

Εγκαταλελειμμένα μέρη δεν μπορεί να είναι κοινότοπο να παρακολουθήσουν, θα πρέπει να περάσει μέσα από την καρδιά και να ζουν σε αυτό, τουλάχιστον στιγμιαία, αλλά μια στιγμή, αλλιώς θα είναι απίθανο να διεισδύσουν στην καταπληκτική και εντυπωσιακή ατμόσφαιρα τέτοια μέρη, θέλοντας να κάνει ένα καλό σουτ γρήγορα, και αφήνοντας όλη τη διασκέδαση έξω από το φακό.

Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας! Μείνετε σε επαφή - σε κάδους μου υπάρχουν ακόμα πολλά πράγματα αδημοσίευτα. Ελπίζω διαβάζοντας αυτό το post δεν έχει εμφανιστεί για να σας χάσιμο χρόνου :)